Radyolog ve müellif Takaşi Nagai, atom bombasının atıldığı Nagasaki’de bir hastahanede vazifeliydi. Vazifeli olduğu periyotta tıbbi bir rapor hazırladı. Nagai bu raporundan ve savaş sonrasındaki gözlemlerinden hareketle, Nagasaki’nin Çanları isimli bir eser kaleme aldı.
Takaşi Nagai, kitapta atom bombası yaralanmalarına yer verdi.
İşte o kısım:
“Bombanın basıncı tanım edilemez seviyede güçlüydü ve direkt maruz kalanlar dışarıda, çatıda ya da pencere tarafında olan beşerler şiddetli bir biçimde fırlatılarak havaya uçtu. Bir kilometre uzaklıktaki beşerler anında ya da birkaç dakika sonra öldü.
… Isı da müthiş yükseklikteydi. Beş yüz metrede kömürleşmiş yüzler görünüyordu. Bir kilometrenin içinde alınan yanıklar mutlaka benzersizdi. Ben bunu atomik yanıklar olarak isimlendirmek istiyorum. Bu duruma yanmış bölgedeki derinin pul pul dökülmesi eşlik ediyordu ve patlamanın çabucak akabinde oluşmuştu.
…Saçılan bomba modülleri ateş topları halinde üzerimize yağdı. Modüllerin boyutları değişiyordu. Kimileri parmak ucu büyüklüğündeydi, kimileri küçük bir bebeğin başı kadardı. Mavimsi beyaz bir parıltı yayarak ve vınlayarak insanların üzerine düştü ve ciltte doku vefatına yol açacak kadar yanıklara neden oldu.”
İthaki Yayınları’ndan çıkan Nagasaki’nin Çanları, II. Dünya Savaşı’nı birinci ağızdan anlatıyor. Amerika’nın Japonya’yı işgal ettiği devirde yayınlanmasına müsaade verilmeyen eser, 1949 yılında basıldı.