1917 yılında ABD’nin Kansas eyaletinde bir çiftçi, cinsel isteksizlik ve iktidarsızlık sorunu nedeniyle John Brinkley isminde bir hekimin kapısını çaldı.
Çiftçi çaresiz bir halde doktor doktor gezip çok para harcadığını lakin tahlil bulamadığını söyledi.
Doktor Brinkley ise benzer birçok vakalyla karşılaştığını söyleyerek “Cinsel zayıflık yaşayan birçok erkek hasta üzerinde serumlar, ilaçlar ve elektrik kullandım, ancak hiçbiri fayda sağlamadı. Tıp bilimi bu üzere durumlara neyin yarar edeceği hakkında hiçbir şey bilmiyor” dedi.
Brinkley camdan bakarken gezinen keçileri gördü ve espiriyle karışık, “Eğer bir erkek keçi (teke) olsaydın hiç bu türlü problemlerin olmazdı!” dedi.
Çaresiz çiftçi, “Keçinin testislerine sahip olsaydım, o denli mi? “ diye karşılık verdi ve “O vakit keçi testisi naklet bana” dedi.
“Bu seni öldürebilir” diye uyaran doktora, “Bu riski almaya değer” diye karşılık verdi.
Bu diyalog, farklı kaynaklarda farklı biçimde anlatılıyor ve birtakım kısımları kent efsanesi olabileceği için, doğrulaması güç.
Ancak inanması güç olsa da, bu yaşananlar gerçek.
John R. Brinkley kimdir?
Hikayenin başrolündeki hekimin ismi John R. Brinkley.
Brinkley, bu çiftçi ve diğer hastalarını gördüğü eczanenin bulunduğu kasabaya, “Kansas, Milford, 2000 nüfus. Doktor arıyoruz” yazan reklamı görüp taşınmıştı.
Daha sonra reklamda yazım yanlışı olduğunu ve aslında kasaba nüfusunun 200’den ibaret olduğunu anladı.
Yolları bozuktu, ulaşım yoktu. Su, kanalizasyon ya da elektrik sistemleri dahi olmayan gösterişsiz bir kasabaydı.
Ama cebinde yalnızca 23 doları ve çok borcu vardı.
1913’te bir ortağı ile birlikte Güney Carolina’da güç ve isteksizlik sorunu yaşayan erkek hastaları tedavi ettikleri bir işletme kurdular.
İki yıl sonra etlerin kesilip paketlendiği bir tesiste kısa müddetliğine doktor olarak çalışan Brinkley, buradaki keçilerin çoşkulu bir halde nasıl çiftleştiğini gördüğünde çok etkilendi.
Aslında Brinkley küçük yaşlardan beri doktor olmak istemişti ve fırsat bulduğunda doktorluk eğitimini tamamlamak için üniversitelere yazıldı.
Milford’a geldiğinde de, kaynağı kuşkulu de olsa, sekiz eyalette doktorluk yapmasına müsaade veren bir tıp diploması vardı.
Kısa müddet sonra 1917-1918 yılları ortasındaki ölümcül grip salgını sırasında tedavileriyle ün kazandı.
Çiftçi hastasının ziyareti ve ortalarındaki diyalog ise, Brinkley’nin mesleğinde şaşırtan bir değişime yol açtı.
Gizli ameliyat
Çiftçi ile konuşmalarına geri dönelim.
Brinkley’nin keçi testislerinden bahsetmesi çiftçinin umutlarını yeşertmişti.
O yıllarda organların tamamının ya da bir kısmının hayvanlardan alınarak tedavi emeliyle insanlara nakledilmesi fikri hiç de yeni değildi ve ana akım doktorlar de bu bahisleri ilgiyle takip ediyorlardı.
Ancak böylesi bir sürecin fikri bile absürttü.
Brinkley ve çiftçi tekrar de baş başa verip ayrıntılı bir planlama yaptı.
Bu operasyonu bâtın tutma konusunda da anlaştılar.
O gece çiftçi keçiyi getirecekti ve gün doğmadan, karanlıkta meskene dönecekti.
Çiftçinin karısı sonraki gün hekimi arayıp kocasının gribe yakalandığını söyledi. Emelleri, bu alışılmadık ameliyat sonrası Brinkley’in hastanın takibini yapmasını yasallaştıracak bir mazeret bulmaktı.
Brinkley’in kendi yazdırdığı düşünülen ve 1937’de Clement Wood’un yazdığı otobiyografik kitaba nazaran, süreçten iki hafta sonra tabibi ziyarete gelen çiftçi ona 150 dolarlık bir çek verdi. Kitaba nazaran çiftçi sonuçtan o kadar mutluydu ki, “Mümkün olsa o paranın 10 katını verirdim” demişti.
İkili ne kadar kapalı tutsa da dedikodular yayıldı ve öbür bir adam daha gizlice Brinkley’e gidip tıpkı tedaviyi istedi.
William Stittsworth isimli bu adam tedaviden o kadar mutlu kaldı ki, karısına da keçiye ilişkin yumurtalığı nakletmesini istedi.
Stittsworth’in eşi kısa mühlet sonra gebe kaldı ve çift, doğan oğlan çocuğuna erkek keçinin (teke) İngilizce’deki karşılığı olan “Billy goat” sözünden ilhamla, Billy ismini koydu.
Daha evvel de belirttiğimiz üzere, kıssadaki birtakım kısımların kent efsanesi olması mümkün.
Kabul edelim ki Brinkley’in hastalarının organlarını keçininkiyle değiştirmesi ihtimali olsa da, bu organlarla çocuk sahibi olmaları mümkün değildi.
Buna karşılık yaşananlar ağızdan ağza yayılıp hem medyada hem kitaplarda yer buldu.
Hem de cinsel iktidarsızlık üzere tabulaşmış bir hususa değinmesine karşın.
Brinkley, cinsel fonksiyon bozukluğu nedeniyle hayatı kararan hastalara bir nevi “gençlik iksiri” sunuyordu.
Pek çok hastanın olumlu sonuçlar alması sonucu Brinkley servet kazandı.
Chicago Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin dekanı JJ Tobias üzere kıymetli şahısların de takviyesini alarak işi büyüttü.
Milford’a giderek Brinkley’in kliniğinde ameliyat olan JJ Tobias, “Bitkindim. Yaşlı bir adamdım. Operasyondan 4 gün sonra başağrılarım gitti. 7 gün sonra hastaneden 25 yaş gençleşmiş hissederek ayrıldım” diye yazmıştı.
Kısacası yalnızca iktidarsızlık değil, yaşlılıktan kaynaklanan bunama ve yellenme üzere sıkıntılara da şifa olduğu tez ediliyordu.
Çok kelam, az kanıt
Bu tedavilerin yarattığı muvaffakiyetle ilgili çok şey yazılıp çizilse de, neyin nasıl işe yaradığıyla ilgili çok az şey biliniyordu.
Brinkley’in tedavilerine ait 1921’de basılan kitabında müellif Sydney B. Flower, Brinkley’in “hayvandaki bezleri naklederken lokal anestezi ile erkeğin hayalarında iki kesik açtığını” belirtmişti.
Flower kitapta şöyle anlatıyordu:
“Brinkley’in teknikleri hadisenin şartlarına nazaran değişiklik gösteriyordu. Brinkley bu yüzden meslektaşlarına neyi nasıl yapacaklarını öğretmek için ne kadar çabalarsa çabalasın, bütün olayları kapsayacak bir tedaviyi yazılı olarak öneremediğini açıklamıştı.”
Belirsizliklere karşın Brinkley’in keçi organ nakliyle ilgili makaleler çoğalıyordu.
Brinkley 1922’de yayımladığı kendi kitabında şunları yazmıştı:
“Bugün lafı gevelemeden tüm dünyaya duyuruyorum: Yanlışsız sistem bulundu. Gün be gün insanların vücuduna hayvan bezleri naklediyorum ve bunlar insan bedeninde canlı dokular olarak çalışmaya devam ediyorlar.”
Los Angeles Times’ın ve kentin birinci radyo istasyonunun sahibi Harry Chandler, okuduklarından etkilenerek Brinkley’i California’ya çağırdı. Doktora bu eyalette operasyon yapacak süreksiz ruhsat verilmesini sağladı.
Kansas City Star isimli gazetede memnuniyetsiz hastaların şikayetlerine yer verildi.
Ancak Dr Brinkley’in ünü ve muvaffakiyetinin önüne hiçbir şey geçemiyordu.
Brinkley hakkından gelecek olan bireyse, ABD’nin en varlıklı adamlarından biri olan, tam bir “şarlatan avcısı” olarak bilinen Amerikan Tıp Derneği Dergisi’nin editörü Morris Fishbein idi.
Fishbein’in kendi radyo programını insanları kurbanlaştırarak kendini güçlü etmekle suçladığı Brinkley, tekrar kendi radyo kanalından buna karşılık verdi:
Gazetelerin ve Amerikan Tıp Dergisi’nin bulduğu her memnuniyetsiz hastaya karşılık, tedaviden mutlu 10 keyifli hasta göstereceğini söyledi.
1930’da Kansas Sağlık Kurulu ahlaksızlıkla ve profesyonel olmamakla suçladıkları Brinkley’in ruhsatını geri almadı. Radyo kanalının lisansı da iptal edildi.
Ancak öykü burada bitmedi.
Siyasete atıldı, Meksika’ya kaçtı
Kansas’ta birçok insan hâlâ ruhsatları elinden alınan tabibi seviyor ve ona inanç duyuyordu.
Bazıları vali olmak için adaylığını koyması davetinde bulundu.
Gerçekten de bağımsız olarak adaylığını koydu. Seçimleri kazanamadı fakat kaybettiğini de söyleyemeyiz.
Yarışa çok geç katıldığı için oy pusulalarında ismi yer almamıştı münasebetiyle birçok insan el yazısıyla ismini pusulaya yazarak ona oy vermeye çalışmıştı.
Brinkley oyların çoğunluğunu aldı fakat ismini yanlış yazanlara ilişkin 50 bin oy geçersiz sayıldı ve seçimi kazanamadı.
Bu ortada Meksika’dan kendi radyo istasyonunu kurması için davet aldı.
ABD’de lisanslı olan en güçlü radyo istasyonundan 10 kat daha güçlü (500 bin vat) olan Brinkley’in radyo kanalı, dünyanın en güçlüsüydü.
ABD radyolarının yayınlayamadığı ancak dinleyicilerin ilgi duyduğu sıhhat, seks, müzik ve din alanlarındaki kimi bahisleri programlarında ele alabiliyordu.
Böylece Brinkley, lisansı olmadan öteki bir ülkeye yayın yapabilen radyo istasyonlarının en kıymetli öncülerinden biri oldu.
Şöhreti ve servetinin önüne kimse geçemedi ve tüm uğraşlara karşın, birkaç eyalette hekimlik yapabildi. Meksika sayesinde sesini duyurmasının önünde mani kalmadı.
Brinkley’in sonunu getiren ise kendi kibri oldu.
1938’de Fishbein’in “kötü niyetli bir dolandırıcı” olmakla suçladığı Brinkley’in imajı büyük darbe aldı.
Brinkley, Fishbein hakkında hakaret davası açtırdı lakin dava görülürken kürsüye çıkan eski hastalar Brinkley’in kendilerine finansal ve fizikî ziyan verdiğini söyledi.
42 erkeğin ameliyat masasında öldüğüne dair ispatlar sunuldu.
Hastalar milyonlarca dolarlık tazminatlar talep ettiler.
Mahkeme Fishbein lehine karar verdi ve imajı darbe alan Brinkley 1941’de de iflas etti. Suçlamalar nedeniyle sıhhati berbatlaşan adam, bir yıl sonra 56 yaşında hayatını kaybetti.