Sivas’ta, memur emeklisi olan 4 çocuk sahibi 80 yaşındaki Metin Karaçoban, çalışma hayatı periyodunda 34 yaşındayken günlük tutmaya karar verdi.
Ajanda temin eden Karaçoban, gün gün dünyada ve etrafında yaşanan olayları kısa notlar halinde yazmaya başladı. Başlangıçta zorlansa da vakit içerisinde bunu tertipli bir alışkanlık haline getirdi. Çalıştığı iş yerinden 1995 yılında emekli olduktan sonra da yazma alışkanlığını devam ettirdi. Yaz aylarında Ulaş ilçesinde, kışın ise Sivas kent merkezinde yaşayan Karaçoban, 46 yıldır günlük yaşantısındaki olayları günlük olarak defterine kaydediyor.
“BU BENDE TİRYAKİLİK HALİNE GELDİ”
Günlük tutma alışkanlığına ağabeyi Tekin Karaçoban’ı örnek alarak başladığını belirten Metin Karaçoban, “Yazı yazmayı çok seviyorum. Kelam bitiyor yazı kalıyor. Bu gayeyle yola çıktım. Ağabeyim de tutuyordu. Ondan esinlendim. Her gün akşam yazmaya başladım. Başlangıçta sıkılıyordum lakin yıllar geçtikçe bu bende tiryakilik haline geldi. Artık akşam saat 22.00-23.00 olduğu vakit kesinlikle defterim hazırdır. O günlük olayları, şayet varsa büyük dünya olayları, yoksa günlük aile içindeki yaşantıları, ölenleri, kalanları, günlük olarak yazmaktan büyük zevk alıyorum. Bunu herkese tavsiye ediyorum. Günlük tutmaya yaşça geç başladım. Keşke ortaokul, lise yıllarında başlasaydım” tabirlerini kullandı.
“BİR GÜNÜ BİLE ATLAMAK İSTEMEM”
Günlükler sayesinde kendisinin de geçmişe nostalji yaptığını tabir eden Karaçoban, “Bazen eski yazdıklarıma bakıp, geçmişime dönüyorum. Mesela annemle ilgili yazdıklarımı okunca güya o yıla dönmüş üzere oluyorum. Geçmişten bugüne aldığım maaşları, harcamaları, her şeyi yazmışım. Bugün de olan biteni yazmaya devam ediyorum. Çocuklarım ve torunlarıma da bu alışkanlığı kazandırmak istedim fakat bir türlü bunu başaramadım. Yıl bitiminde çabucak sonraki yılın ajandasını bulmak için kitapçıları gezerim, temin etmeye çalışırım. Bir günü bile atlamak istemem” diye konuştu.
“BABASININ MEVT TARİHİNİ UNUTANLAR OLUYOR”
Tuttuğu günlüklerin, geçmişle ilgili bilgi almak isteyenlere de yardımcı olduğunu belirten Karaçoban, “Geçmişle ilgili bilgiler lazım olduğunda benden yardım isteyenler oluyor. Mesela mezar taşı yapılmadığı için babasının vefat tarihini unutanlar oluyor. Bilhassa Ulaş ilçesinde kaldığım periyotta çabucak hemen her cenazeye katılırdım. O cenazelerle ilgili bilgileri kesinlikle yazardım. Bilgi soranlara günlüklere bakıp, yardım ediyorum. Dünyada yaşanan olaylar, sarsıntılar, futbol şampiyonlukları, ulusal ekibin maçları, alınan sonuçlar, muvaffakiyet, başarısızlıklar hepsini yazıyorum. Geçmişe dönüm baktığımda uygun günlerimiz olmuş, berbat günlerimiz olmuş, hepsini not almışım. Gurur duyduğum, üzüldüğüm olaylar var. Bazen üzüldüğüm olayları tekrar okuduğumda ‘Değmezmiş’ diyorum. Günlük tutmaya başladığımdan bugüne kadar atladığım hiçbir gün olmadı. Bazen yanımda defter olmazsa kağıtlara not yazıp, sonra deftere geçiriyorum. Evvelce mektuplar, kartpostallar vardı ve bunlar saklanırdı. Bunlar çok hoştu. Artık ise cep telefonları ile bir alo diyorlar, olay bitiyor. Ancak ben yazmaya devam edeceğim” sözlerini kullandı.
